Nelerden bahsettiğinizi
Hatırlamıyorum ama
Benim mutsuzluğummuş tartıştığınız
Kumsalda oturdum
Siz ayrıldıktan sonra
Yanlızlığıma ağladım
Bilseydim sensizliğin böyle zor olduğunu
Kumdan kaleler yapar İçine saklanırdım anne
Daha çok öperdim seni
Kokunu içime çekerek
Avuturdum kendimi
Halen perdelerle oynuyorum biliyor musun?
Arkasından sen çıkarsan diye
Babam içine gömdü yalnızlığını
Halen seviyor biliyorum seni
Ona sorsan 
Saçları ele veriyor yalanlarını
Bir garip oldu senden sonra
Suskunlaştı 
Özledim aşkınızın masallarını.

Anne sana kızmazdım
Bana yaşattığı sensizlik için
Ve sensizliğim için
Mutlululuğumu bir bitki gibi
Çekip almazdın sen toprağından
Yanımda olsaydın,
Sana hayatın hayal kurmayacak kadar riskli
Denizin göründüğü gibi sessiz olmadığını
Yalnızlığın ne kadar zor
Mutsuzluğun ne kadar acı olduğunu
Anlatırdım
Daha bu yaşımda
Yakamozları saymaktan yoruldum
Geri geleceğin yılları sayarcasına 
Peri masalarında uyuturdun beni
O masallarda
Anlatmadın ki annesiz kalacağımı
Nasıl bıraktın gittin
Nasıl unuttun beni

Kumlara uzanıp denizi seyrederdik
Dalgalarla oynaşırdık sen ve ben
Artık denizi sevmiyorum 
Ayrılık koktuğu için
Sahte bir sürü anım
Bir de sahte gülüşüm kaldı
Sen gittiğinden beri.
Anıların sıyrılmadı yıllarımdan
Bir ihtiyar gibi yas tuttum ardından
Küçücük yüreğimle.
Birgün
Beni ister
Beni özler 
Pişman olursan 
Zarfa koy
Ve bana gönder
Gözyaşlarını.

Hüseyin Aykut ÖZTUNA 20/03/2012