Hiç durmayan bir şey aktı içime
Kendi kendimi tanıyamıyorum
Yıllar sanki hiç yaşanmamış gibi
İnan yolumu bulamıyorum
Gönlüm koptu gitti seninle
Sensiz bir an bile yaşamıyorum
Bunca açı çekmiş çınar gönlüm
Ne yapacağımı bile bilemiyorum
Yalnızlığıma terk ettin beni
Biliyorum dönmeyeceksin ki geri
Sabır benim diğer adım sanırdım
İnan bu sefer duramıyorum
Sabah güneş sensiz doğduğunda
Güne yeniden uyanamıyorum
Yüzüme vurdu gidişinin acısı
İnan artık gülemiyorum.
Bütün gün bütün gece seni bekledim
Umut ettim dua ettim ben neler ettim
Daha önce böyle bir acıyı hiç çekmedim
Artık ölmek istiyorum ama ölemiyorum.
Öyle bir cehenneme attın ki beni
Bir gülüş, bir bakış, ne güzel bir aldanış
Yanıyor yanıyorum ateşler içinde,
Sana ne olur gel bile diyemiyorum.
03.01.2022 Tankut ÖZTUNA